wyznam

Wylane wino

Na wspomnienia sprzed paru kartek kalendarza

Żeby zmokły daty i godziny

I straciły wartość wilgocią.

Jaki ma sens

Jakiekolwiek łóżko zasłane dla jednej osoby

Kiedy sen tekturowy na trawie milszy jest niż

Pięć gwiazdek nad budynkiem.

Dotknij delikatnie piersi i

Stwórz pagórki dla każdego ziarna i pyłu

Ze szczytem mlecznym jak Mount Everest.

Nasącz usta kolorem Twej miłości

I dotykiem Neptuna

Uspokój fale moich włosów.

Zanurz mnie w kominku Twojego żaru

I spal mój materiał na Tobie

Żebym ja-popiół

Nozdrzami dopłynęła do krwiobiegu i serca

I już na zawsze była tam, gdzie bieg życia mnie nie zrzuci.

Chcę być

I kochać

Jak teraz

Wiecznie

Aż do popiołu.